Çocuk ve Ergenlerde Madde Bağımlılığına Karşı Koruyucu Faktörler

 Psikiyatrik bir sorun olarak kısaca bağımlılık, kişinin ruh ve beden sağlığı ile gelişimini olumsuz etkileyen, kısa ya da uzun vadede zararlı etkiler yaratan ve buna rağmen madde kullanımına devam etme durumu olarak tanımlanabilir.

 Çocuklarda bağımlılık ciddi bir sorundur. Bağımlılığın gelişmesinde belli risk faktörleri mevcut olduğu gibi bağımlı olmayı önleme ya da bağımlı olmamayı sağlamada koruyucu faktörler de mevcuttur. Bu faktörlerin oluşumunda birey ve aile/çevre büyük önem taşımaktadır.

 Bireyin madde bağımlılığından korunması için öfke ve dürtü kontrol becerisinin yüksek olması, stresle başa çıkma becerisinin iyi olması, iyi bir akademik başarıya sahip olması, sağlıklı iletişim kurma becerisi ve kendini ifade etme becerisinin iyi olması, sorumluluk duygusunun gelişmiş olması gerektiği düşünülmektedir. Ayrıca sağlıklı bir yaşam tarzının olması ve maddeye karşı bir tutum ve davranış  geliştirmiş olması gerekmektedir.

 Aile veya çevrede, bireyi madde bağımlılığından koruyan 'koruyucu faktörler' den bazıları ise şunlardır:

- Olumlu rol modeli olma.

- İlgili ve destekleyici bir ebeveyn.

- Olumlu ve sağlıklı aile tutumu.

- Aile bütünlüğü(Parçalanmamış aile)

- Tutarlı ve etkili disiplin.

- Güvenli konut ve okul alanı.

- Sosyo-ekonomik düzeyin yüksek olması.

- Madde kullanımı olmayan aile.

- Sağlıklı yaşam imkanı.

- Sosyo-kültürel yapı.

 Söz konusu bu beceri ve kazanımların doğumdan itibaren anne-çocuk ilişkisi ile başladığını unutmamak gerekir. Çocuğun gelişim dönemlerinde kazanımlar devam etmektedir. Hatta bazı beceriler yalnızca belirli gelişim dönemlerinde kazanıldığından çocukların önemli gelişim dönemlerinde ebeveynlerin daha hassas davranması gerekmektedir. Ailenin bakım kalitesi arttıkça çocuğun olumsuz tutum ve davranış ediniminden uzak kalacağı unutulmamalıdır.